- karalny
- {{stl_3}}karalny {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}karalnɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_14}}strafbar {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
karalny
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
karalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, karalnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} zasługujący na karę, podlegający karze, wywołujący represje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Karalny wybryk. Karalne zachowanie, czyn. Posiadanie narkotyków nie jest karalne. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
karalny — karalnyni «mogący być ukaranym, podlegający karze; pociągający za sobą karę» Czyn karalny … Słownik języka polskiego
karalność — ż V, DCMs. karalnośćści, blm rzecz. od karalny Karalność przestępstw, sprawcy przestępstwa … Słownik języka polskiego
szalbierstwo — n III, Ms. szalbierstwowie; lm D. szalbierstwoerstw «wyzyskanie, wyzyskiwanie czyjejś niewiedzy dla własnej korzyści, oszustwo, szachrajstwo; także: czyn karalny polegający na wyłudzeniu czegoś bez zamiaru uiszczenia należności (np. wyłudzenie… … Słownik języka polskiego
